De Afdeling oordeelt dat de bestuursrechter zich niet onbevoegd had kunnen verklaren. De invorderingsbeschikking is volgens de Afdeling wel degelijk een besluit in de zin van artikel 1:3 lid 1 Awb omdat het college gepretendeerd heeft een invorderingsbeschikking te nemen en dus beoogd heeft een rechtsgevolg in het leven te roepen én omdat het college de invorderingsbeschikking, ook nadat het de verbeurde dwangsom volgens het oude recht was gaan invorderen, gewoon in stand had gelaten. Gelet op het beginsel van de rechtszekerheid, had de rechtbank, aldus de Afdeling, het beroep gegrond moeten verklaren en de invorderingsbeschikking moeten vernietigen.
woensdag 27 maart 2013
Onbevoegd genomen invorderingsbeschikking is toch beschikking
ABRvS, 27 maart 2013. Het college van B en W van Apeldoorn had bij beschikking besloten om over te gaan tot de invordering van verbeurde dwangsommen. De bestuursrechter verklaarde zich onbevoegd om kennis te nemen van het beroep dat de overtreder tegen deze beschikking had ingesteld omdat de Vierde tranche Awb niet op de invordering van toepassing was. Tegen die uitspraak stelde de overtreder hoger beroep in.
De Afdeling oordeelt dat de bestuursrechter zich niet onbevoegd had kunnen verklaren. De invorderingsbeschikking is volgens de Afdeling wel degelijk een besluit in de zin van artikel 1:3 lid 1 Awb omdat het college gepretendeerd heeft een invorderingsbeschikking te nemen en dus beoogd heeft een rechtsgevolg in het leven te roepen én omdat het college de invorderingsbeschikking, ook nadat het de verbeurde dwangsom volgens het oude recht was gaan invorderen, gewoon in stand had gelaten. Gelet op het beginsel van de rechtszekerheid, had de rechtbank, aldus de Afdeling, het beroep gegrond moeten verklaren en de invorderingsbeschikking moeten vernietigen.
De Afdeling oordeelt dat de bestuursrechter zich niet onbevoegd had kunnen verklaren. De invorderingsbeschikking is volgens de Afdeling wel degelijk een besluit in de zin van artikel 1:3 lid 1 Awb omdat het college gepretendeerd heeft een invorderingsbeschikking te nemen en dus beoogd heeft een rechtsgevolg in het leven te roepen én omdat het college de invorderingsbeschikking, ook nadat het de verbeurde dwangsom volgens het oude recht was gaan invorderen, gewoon in stand had gelaten. Gelet op het beginsel van de rechtszekerheid, had de rechtbank, aldus de Afdeling, het beroep gegrond moeten verklaren en de invorderingsbeschikking moeten vernietigen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten