ABRvS, 24 april 2013. Op grond van artikel 13b lid 1 Opiumwet is de burgemeester bevoegd om een last onder bestuursdwang op te leggen indien in woningen of lokalen dan wel in of op bij woningen of zodanige lokalen behorende erven een middel als bedoeld in lijst I of II wordt verkocht, afgeleverd of verstrekt dan wel daartoe aanwezig is. Op grond van deze bevoegdheid had de burgemeester van Maastricht de gehele bovenverdieping van een pand gesloten.
De huurder van het pand exploiteerde op de benedenverdieping een broodjeszaak. De drie kamers op de bovenverdieping onderverhuurde hij. In een van deze kamers waren soft- en harddrugs gevonden. De burgemeester besloot daarom met toepassing van zijn bevoegdheid ex artikel 13b lid 1 Opiumwet om de gehele bovenverdieping te sluiten. De huurder van het pand verzet zich hiertegen. Hij voert aan dat de drie kamers zelfstandige woonruimtes zijn en dat in slechts een van de kamers drugs zijn aangetroffen, zodat de burgemeester niet de gehele bovenverdieping kon sluiten. De burgemeester voert aan dat hij de gehele bovenverdieping als een woonruimte mocht aanmerken.
De Afdeling is het niet met de burgemeester eens. Zij overweegt dat als een Huisvestingsverordening geldt en er geen vergunning is verleend voor de omzetting van zelfstandige woonruimte in onzelfstandige woonruimte, ervan uitgegaan mag worden dat de woonruimte een woonruimte is. De gemeenteraad van Maastricht heeft geen Huisvestingsverordening vastgesteld, zodat kamerbewoning is toegestaan. De Afdeling overweegt dat in dat geval moet worden uitgegaan van de feitelijke situatie. Vervolgens stelt de Afdeling vast dat de huurder getekende onderhuurcontracten heeft overgelegd en dat de eigenaar toestemming voor onderhuur heeft gegeven. Op basis daarvan komt de Afdeling tot het oordeel dat sprake was van kamerbewoning en dat de burgemeester ten onrechte de gehele bovenverdieping heeft gesloten.
LJN: BZ8409
Geen opmerkingen:
Een reactie posten