Voorzitter ABRvS, 30 december 2010. GS van Noord-Brabant hadden een aantal lasten onder dwangsom opgelegd wegens overtredingen van de Wet milieubeheer. Terzake van dit besluit had de voorzitter eerder een voorlopige voorziening getroffen in afwachting van de beslissing op bezwaar. Die voorlopige voorziening strekte zich niet uit tot last 4 omdat de voorzitter niet aannemelijk oordeelde dat er een concreet zicht op legalisatie van de betreffende overtreding was. Nadat bij beslissing op bezwaar last 4 werd gehandhaafd, diende de overtreder opnieuw een verzoek voorlopige voorziening in. Ditmaal schorste de voorzitter last 4 wel omdat naar zijn (voorlopig) oordeel inmiddels een concreet zicht op legalisatie bestond.
Deze uitspraak roept op zijn minst enige vraagtekens op. Het beroep dient ex tunc beoordeeld te worden. Daarom kan in beroep geen rekening worden gehouden met een concreet zicht op legalisatie dat pas is ontstaan na het nemen van de beslissing op bezwaar. De beslissing op bezwaar moet ex nunc genomen worden, maar zelfs dan leidt een na het opleggen van de last ingetreden concreet zicht op legalisatie niet tot algehele herroeping van het primaire besluit. De Afdeling heeft eerder uitgemaakt dat het primaire besluit dan slechts hoeft te worden herroepen vanaf het moment waarop het concreet zicht op legalisatie zich heeft voorgedaan (http://bit.ly/goMT98).
Zo bezien, is het wellicht verdedigbaar dat de voorzitter, nu inmiddels gebleken is van een concreet zicht op legalisatie, de last schorst, maar dat betekent dus nog niet dat in beroep de beslissing op bezwaar volledig zal worden vernietigd.
http://bit.ly/evYODw
Geen opmerkingen:
Een reactie posten